обичай
See also: обичај
Bulgarian
Etymology 1
Inherited from Proto-Slavic *obyčajь. Morphologically from обик- (obik-, “common, usual”) + -яй (-jaj).
Pronunciation
- IPA(key): [obiˈt͡ʃa̟j]
Noun
обича́й • (običáj) m
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | обича́й običáj |
обича́и običái |
definite (subject form) |
обича́ят običájat |
обича́ите običáite |
definite (object form) |
обича́я običája | |
count form | — | обича́я običája |
Derived terms
- обича́ен (običáen)
References
- “обичай”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “обичай”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): [oˈbit͡ʃɐj]
Verb
оби́чай • (obíčaj)
- second-person singular imperative of оби́чам (obíčam)