пиꙗница

Old Church Slavonic

Etymology

пиꙗнъ (pijanŭ) +‎ -ица (-ica), ultimately from пити (piti).

Noun

пиꙗница • (pijanicam

  1. drunkard
    • from the Homily against the Bogumils, 1338-1341:
      пиꙗница бо смѣхоу ѥстъ несъмꙑсльнꙑимъ, плачоу же мѫдрꙑимъ, оумъ бо и съмꙑслъ данꙑи ѥмоу богомь погоублꙗѥтъ, и самовольствомь скотъ неразоумьнъ въ чловѣка мѣсто бꙑваѥтъ.
      pijanica bo směxu jestŭ nesŭmyslĭnyimŭ, plaču že mǫdryimŭ, umŭ bo i sŭmyslŭ danyi jemu bogomĭ pogubljajetŭ, i samovolĭstvomĭ skotŭ nerazumĭnŭ vŭ člověka město byvajetŭ.
      a drunkard makes fools laugh and wise men weep, for he loses the intelligence and reason which are God’s gifts to him, and of his own free will turns himself into a brute beast instead of a man.

Declension

Declension of пиꙗница (soft a-stem)
singular dual plural
nominative пиꙗница
pijanica
пиꙗници
pijanici
пиꙗницѧ
pijanicę
genitive пиꙗницѧ
pijanicę
пиꙗницоу
pijanicu
пиꙗниць
pijanicĭ
dative пиꙗници
pijanici
пиꙗницама
pijanicama
пиꙗницамъ
pijanicamŭ
accusative пиꙗницѫ
pijanicǫ
пиꙗници
pijanici
пиꙗницѧ
pijanicę
instrumental пиꙗницеѭ
pijanicejǫ
пиꙗницама
pijanicama
пиꙗницами
pijanicami
locative пиꙗници
pijanici
пиꙗницоу
pijanicu
пиꙗницахъ
pijanicaxŭ
vocative пиꙗнице
pijanice
пиꙗници
pijanici
пиꙗницѧ
pijanicę

Descendants

  • Bulgarian: пияница (pijanica)
  • Macedonian: пијаница (pijanica)