приурочивший
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [prʲɪʊˈrot͡ɕɪfʂɨj]
Participle
приуро́чивший • (priuróčivšij)
- past active perfective participle of приуро́чить (priuróčitʹ)
Declension
Declension of приуро́чивший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | приуро́чивший priuróčivšij |
приуро́чившее priuróčivšeje |
приуро́чившая priuróčivšaja |
приуро́чившие priuróčivšije | |
| genitive | приуро́чившего priuróčivševo |
приуро́чившей priuróčivšej |
приуро́чивших priuróčivšix | ||
| dative | приуро́чившему priuróčivšemu |
приуро́чившей priuróčivšej |
приуро́чившим priuróčivšim | ||
| accusative | animate | приуро́чившего priuróčivševo |
приуро́чившее priuróčivšeje |
приуро́чившую priuróčivšuju |
приуро́чивших priuróčivšix |
| inanimate | приуро́чивший priuróčivšij |
приуро́чившие priuróčivšije | |||
| instrumental | приуро́чившим priuróčivšim |
приуро́чившей, приуро́чившею priuróčivšej, priuróčivšeju |
приуро́чившими priuróčivšimi | ||
| prepositional | приуро́чившем priuróčivšem |
приуро́чившей priuróčivšej |
приуро́чивших priuróčivšix | ||