пријател

See also: пријатељ

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *prijateľь.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈpri(j)atɛɫ]
  • Audio:(file)

Noun

пријател • (prijatel) m (plural пријатели, feminine пријателка, relational adjective пријателски, diminutive пријателче)

  1. friend, pal, mate

Declension

Declension of пријател
singular plural
indefinite пријател (prijatel) пријатели (prijateli)
definite unspecified пријателот (prijatelot) пријателите (prijatelite)
definite proximal пријателов (prijatelov) пријателиве (prijatelive)
definite distal пријателон (prijatelon) пријателине (prijateline)
vocative пријателу (prijatelu) пријатели (prijateli)
count form — пријатела (prijatela)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.