пѫть
See also: путь
Bulgarian
Noun
пѫть • (pǫtʹ) m
- (obsolete) Pre-1945 spelling of път (pǎt).
Declension
This noun needs an inflection-table template.
Old Church Slavonic
Alternative forms
Etymology
From Proto-Slavic *pǫtь, from Proto-Balto-Slavic *pántis, from Proto-Indo-European *póntoh₁s.
Noun
пѫть • (pǫtĭ) m
- road
- path
- journey
- from Vita Methodii, 1400100-1400120:
- на вьсѣхъ же поутьхъ въ многꙑ напасти въпадъше отъ неприꙗзни, по поустꙑнѧмъ въ разбоиникꙑ и по морю въ вълънꙑ вѣтрьнꙑ, по рѣкамъ въ съмьртьнꙑ незапьнꙑ.
- na vĭsěxŭ že putĭxŭ vŭ mnogy napasti vŭpadŭše otŭ neprijazni, po pustynęmŭ vŭ razboiniky i po morju vŭ vŭlŭny větrĭny, po rěkamŭ vŭ sŭmĭrtĭny nezapĭny.
- On all his journeys he met with many perils because of the Adversary: in the wilderness with robbers, at sea with windblown waves, and on rivers with imminent death.
- from Vita Methodii, 1400100-1400120:
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | пѫть pǫtĭ |
пѫти pǫti |
пѫтьѥ, пѫтиѥ pǫtĭje, pǫtije |
| genitive | пѫти pǫti |
пѫтью, пѫтию pǫtĭju, pǫtiju |
пѫтьи, пѫтии pǫtĭi, pǫtii |
| dative | пѫти pǫti |
пѫтьма pǫtĭma |
пѫтьмъ pǫtĭmŭ |
| accusative | пѫть pǫtĭ |
пѫти pǫti |
пѫти pǫti |
| instrumental | пѫтьмь pǫtĭmĭ |
пѫтьма pǫtĭma |
пѫтьми pǫtĭmi |
| locative | пѫти pǫti |
пѫтью, пѫтию pǫtĭju, pǫtiju |
пѫтьхъ pǫtĭxŭ |
| vocative | пѫти pǫti |
пѫти pǫti |
пѫтьѥ, пѫтиѥ pǫtĭje, pǫtije |
Derived terms
- беспѫтьнъ (bespǫtĭnŭ)
- беспѫтьѥ (bespǫtĭje)
- благопѫтьѥ (blagopǫtĭje)
- въспѫтьнъ (vŭspǫtĭnŭ)
- напѫтьнъ (napǫtĭnŭ)
- напѫтьѥ (napǫtĭje)
- припѫтьнъ (pripǫtĭnŭ)
- припѫтьѥ (pripǫtĭje)
- пропѫтьѥ (propǫtĭje)
- прѣдъпѫть (prědŭpǫtĭ)
- прѣдъпѫтьѥ (prědŭpǫtĭje)
- прѣпѫтьѥ (prěpǫtĭje)
- пѫтевождь (pǫtevoždĭ)
- пѫтетворити (pǫtetvoriti)
- пѫтиводьць (pǫtivodĭcĭ)
- пѫтиште (pǫtište)
- пѫтьникъ (pǫtĭnikŭ)
- пѫтьнъ (pǫtĭnŭ)
- пѫтьствовати (pǫtĭstvovati)
- пѫтьшьствовати (pǫtĭšĭstvovati)
- пѫтьшьствьнъ (pǫtĭšĭstvĭnŭ)
- пѫтьшьствьѥ (pǫtĭšĭstvĭje)
- распѫть (raspǫtĭ)
- распѫтьнъ (raspǫtĭnŭ)
- распѫтьѥ (raspǫtĭje)
- съпѫтьникъ (sŭpǫtĭnikŭ)
- съпѫтьница (sŭpǫtĭnica)
- съпѫтьство (sŭpǫtĭstvo)
- съпѫтьствовати (sŭpǫtĭstvovati)
- съпѫтьшьствовати (sŭpǫtĭšĭstvovati)
- съпѫтьѥ (sŭpǫtĭje)
References
- Miklosich, Franz (1850) Lexicon linguae Slovenicae. Veteris dialecti[1], Vienna