светиня

Bulgarian

Etymology

Spread into the standard language from Old Church Slavonic свѧтꙑн҄и (svętynʹi, holiness), from Proto-Slavic *svętyni. Morphologically equivalent to свят (svjat, holy) +‎ -иня (-inja).

Pronunciation

  • IPA(key): [svɛˈtinʲɐ]

Noun

свети́ня • (svetínjaf

  1. sacred object, relict
  2. (obsolete) sanctuary

Declension

Declension of свети́ня
singular plural
indefinite свети́ня
svetínja
свети́ни
svetíni
definite свети́нята
svetínjata
свети́ните
svetínite

References

  • светиня”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • светиня”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010