свѧщеникъ

Old Church Slavonic

Etymology

свѧщати (svęštati) +‎ -ьникъ (-ĭnikŭ)

Noun

свѧщеникъ • (svęštenikŭm

  1. priest

Declension

Declension of свѧщеникъ (o-stem)
singular dual plural
nominative свѧщеникъ
svęštenikŭ
свѧщеника
svęštenika
свѧщеници
svęštenici
genitive свѧщеника
svęštenika
свѧщеникоу
svęšteniku
свѧщеникъ
svęštenikŭ
dative свѧщеникоу, свѧщеникови
svęšteniku, svęštenikovi
свѧщеникома
svęštenikoma
свѧщеникомъ
svęštenikomŭ
accusative свѧщеникъ, свѧщеника
svęštenikŭ, svęštenika
свѧщеника
svęštenika
свѧщеникꙑ
svęšteniky
instrumental свѧщеникомъ
svęštenikomŭ
свѧщеникома
svęštenikoma
свѧщеникꙑ
svęšteniky
locative свѧщеницѣ
svęštenicě
свѧщеникоу
svęšteniku
свѧщеницѣхъ
svęštenicěxŭ
vocative свѧщениче
svęšteniče
свѧщеника
svęštenika
свѧщеници
svęštenici

Synonyms

Descendants

  • Macedonian: свештеник (sveštenik)
  • Serbo-Croatian: свештеник
  • Bulgarian: свещеник (sveštenik)

References