споконвічний

Ukrainian

Etymology

From споконві́ку (spokonvíku) +‎ -ний (-nyj).

Pronunciation

  • IPA(key): [spɔkɔnʲˈʋʲit͡ʃnei̯]
  • Audio:(file)

Adjective

споконві́чний • (spokonvíčnyj) (adverb споконві́чно, abstract noun споконві́чність)

  1. primordial, eternal (existing since the earliest times)
    Synonyms: відві́чний (vidvíčnyj), одві́чний (odvíčnyj), пе́рві́сний (pérvísnyj), праві́чний (pravíčnyj), прада́вній (pradávnij)
  2. aboriginal (first according to historical or scientific records)
    Synonym: корінни́й (korinnýj)

Declension

Declension of споконві́чний (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative споконві́чний
spokonvíčnyj
споконві́чне
spokonvíčne
споконві́чна
spokonvíčna
споконві́чні
spokonvíčni
genitive споконві́чного
spokonvíčnoho
споконві́чної
spokonvíčnoji
споконві́чних
spokonvíčnyx
dative споконві́чному
spokonvíčnomu
споконві́чній
spokonvíčnij
споконві́чним
spokonvíčnym
accusative animate споконві́чного
spokonvíčnoho
споконві́чне
spokonvíčne
споконві́чну
spokonvíčnu
споконві́чних
spokonvíčnyx
inanimate споконві́чний
spokonvíčnyj
споконві́чні
spokonvíčni
instrumental споконві́чним
spokonvíčnym
споконві́чною
spokonvíčnoju
споконві́чними
spokonvíčnymy
locative споконві́чному, споконві́чнім
spokonvíčnomu, spokonvíčnim
споконві́чній
spokonvíčnij
споконві́чних
spokonvíčnyx
vocative споконві́чний
spokonvíčnyj
споконві́чне
spokonvíčne
споконві́чна
spokonvíčna
споконві́чні
spokonvíčni

Further reading