старина

Bulgarian

Etymology

From Proto-Slavic *starina.

Pronunciation

  • IPA(key): [stɐriˈna]

Noun

старина́ • (starináf

  1. old age
  2. olden times
  3. antique (something antique, e.g. a piece of furniture)

Declension

Declension of старина́
singular plural
indefinite старина́
stariná
старини́
stariní
definite старина́та
starináta
старини́те
stariníte

Derived terms

Anagrams

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *starina.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈstaɾina]

Noun

старина • (starinaf

  1. antique (An old object perceived as having value because of its aesthetic or historical significance; An object of ancient times.)
    Synonym: антиквитет m (antikvitet)
  2. antiquity (Ancient times; faraway history; former ages.)

Declension

Declension of старина
singular plural
indefinite старина (starina) старини (starini)
definite unspecified старината (starinata) старините (starinite)
definite proximal старинава (starinava) стариниве (starinive)
definite distal старинана (starinana) старинине (starinine)
vocative старино (starino) старини (starini)

Derived terms

See also

References

  • Koneski, Kiril (1999) “старина”, in Правописен речник на македонскиот литературен јазик (Pravopisen rečnik na makedonskiot literaturen jazik) [Orthographic Dictionary of the Macedonian literary language] (in Macedonian), "Prosvetno delo", page 443
  • старина” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu

Russian

Etymology

From Proto-Slavic *starina.

Pronunciation

  • IPA(key): [stərʲɪˈna]
  • Audio:(file)

Noun

старина́ • (starináf inan (genitive старины́, nominative plural стари́ны, genitive plural стари́н, diminutive стари́нка)

  1. olden time, olden days, antiquity
    в старину́v starinúin olden times, formerly, in the old days
    тряхну́ть старино́йtrjaxnútʹ starinójto revive a bit of the past, to go back to the good old days
  2. antiquities, antique

Declension

Derived terms

Descendants

  • Finnish: tarina
  • Veps: starin

Noun

старина́ • (starinám anim (genitive старины́, nominative plural стари́ны, genitive plural стари́н)

  1. (colloquial, address) old man, old boy, old chap, old fellow
    Synonym: стари́к (starík)

Declension

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *starina. Compare Old Polish starzyna.

Pronunciation

  • IPA(key): /starǐna/
  • Hyphenation: ста‧ри‧на

Noun

старѝна f (Latin spelling starìna)

  1. antiquity (ancient times; relic of ancient times)

Declension

Declension of старина
singular plural
nominative старина старине
genitive старине старина
dative старини старинама
accusative старину старине
vocative старино старине
locative старини старинама
instrumental старином старинама