стрико
Macedonian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *strъjьkъ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈstrikɔ]
Noun
стрико • (striko) m (feminine стрина, relational adjective стриков)
- uncle (paternal)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | стрико (striko) | стриковци (strikovci) |
| definite unspecified | стрикото (strikoto) | стриковците (strikovcite) |
| definite proximal | стриково (strikovo) | стриковциве (strikovcive) |
| definite distal | стриконо (strikono) | стриковцине (strikovcine) |
| vocative | стрико (striko) | стриковци (strikovci) |
See also
- чичко (čičko)
Pannonian Rusyn
Etymology
Inherited from Old Slovak strýko, from Proto-Slavic *strъjьkъ. Cognate with Slovak strýko.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈstrikɔ]
- Rhymes: -ikɔ
- Hyphenation: стри‧ко
Noun
стрико (striko) m pers
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | стрико (striko) | стрикове (strikove) |
| genitive | стрика (strika) | стрикох (strikox) |
| dative | стрикови (strikovi) | стриком (strikom) |
| accusative | стрика (strika) | стрикох (strikox) |
| instrumental | стриком (strikom) | стриками (strikami) |
| locative | стрикови (strikovi) | стрикох (strikox) |
| vocative | стрику (striku) | стрикове (strikove) |
References
- Medʹeši, H., Fejsa, M., Timko-Djitko, O. (2010) “стрико”, in Ramač, Ju., editor, Руско-сербски словнїк [Rusyn-Serbian Dictionary] (in Pannonian Rusyn), Novi Sad: Faculty of Philosophy