сьребрьникъ
Old Church Slavonic
Etymology
сьребро (sĭrebro) + -ьникъ (-ĭnikŭ)
Noun
сьребрьникъ • (sĭrebrĭnikŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | сьребрьникъ sĭrebrĭnikŭ |
сьребрьника sĭrebrĭnika |
сьребрьници sĭrebrĭnici |
| genitive | сьребрьника sĭrebrĭnika |
сьребрьникоу sĭrebrĭniku |
сьребрьникъ sĭrebrĭnikŭ |
| dative | сьребрьникоу sĭrebrĭniku |
сьребрьникома sĭrebrĭnikoma |
сьребрьникомъ sĭrebrĭnikomŭ |
| accusative | сьребрьникъ sĭrebrĭnikŭ |
сьребрьника sĭrebrĭnika |
сьребрьникꙑ sĭrebrĭniky |
| instrumental | сьребрьникомъ sĭrebrĭnikomŭ |
сьребрьникома sĭrebrĭnikoma |
сьребрьникꙑ sĭrebrĭniky |
| locative | сьребрьницѣ sĭrebrĭnicě |
сьребрьникоу sĭrebrĭniku |
сьребрьницѣхъ sĭrebrĭnicěxŭ |
| vocative | сьребрьниче sĭrebrĭniče |
сьребрьника sĭrebrĭnika |
сьребрьници sĭrebrĭnici |