унікаць
See also: ўнікаць
Belarusian
Alternative forms
- ўніка́ць (ŭnikácʹ) (after vowels).
Etymology
Inherited from Old Ruthenian уникати (unikati). Cognates include Ukrainian уника́ти (unykáty) and Polish unikać.
Pronunciation
- IPA(key): [unʲiˈkat͡sʲ]
Verb
уніка́ць • (unikácʹ) impf (perfective уні́кнуць)
- (transitive) to avoid, to evade, to dodge, to escape [with genitive]
- Synonym: пазбяга́ць (pazbjahácʹ)
- 1938 [1848], Charles Dickens, anonymous translator, Домбі і сын, Minsk: ДВБ, translation of Dombey and Son, page 179:
- — Мне-б не хацелася думаць, — сказала Фларэнс, — што, гэтага дому стараюцца ўнікаць. Мне-б не хацелася думаць, што пакоі яго… пакоі наверсе астаюцца пустымі і панурымі, цёця. Я палічыла-б за лепшае астацца цяпер тут. О, мой брат! Мой брат!
- — Mnje-b nje xacjelasja dumacʹ, — skazala Flarens, — što, hetaha dómu starajucca ŭnikacʹ. Mnje-b nje xacjelasja dumacʹ, što pakói jahó… pakói navjersje astajucca pustymi i panurymi, cjócja. Ja paličyla-b za ljepšaje astacca cjapjer tut. O, moj brat! Moj brat!
- [original: "I should not like to feel," said Florence, "as if the house was avoided. I should not like to think that the—his—the rooms up-stairs were quite empty and dreary, aunt. I would rather stay here, for the present. Oh my brother! oh my brother!"]
Usage notes
- The forms уніка́ць (unikácʹ) (used after consonants or at the beginning of a clause) and ўніка́ць (ŭnikácʹ) (used after vowels) differ in pronunciation but are considered variants of the same word.
Conjugation
Conjugation of уніка́ць (class 1a, imperfective, transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | уніка́ць unikácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | уніка́ючы unikájučy |
уніка́ўшы unikáŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
уніка́ю unikáju |
бу́ду ўніка́ць búdu ŭnikácʹ |
| 2nd singular ты |
уніка́еш unikáješ |
бу́дзеш уніка́ць búdzješ unikácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
уніка́е unikáje |
бу́дзе ўніка́ць búdzje ŭnikácʹ |
| 1st plural мы |
уніка́ем unikájem |
бу́дзем уніка́ць búdzjem unikácʹ |
| 2nd plural вы |
уніка́еце unikájecje |
бу́дзеце ўніка́ць búdzjecje ŭnikácʹ |
| 3rd plural яны́ |
уніка́юць unikájucʹ |
бу́дуць уніка́ць búducʹ unikácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | уніка́й unikáj |
уніка́йце unikájcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
уніка́ў unikáŭ |
уніка́лі unikáli |
| feminine я / ты / яна́ |
уніка́ла unikála | |
| neuter яно́ |
уніка́ла unikála | |
Related terms
- уні́клівы (uníklivy)
References
- Bulyka, A. M., editor (2015), “уникати”, in Гістарычны слоўнік беларускай мовы [Historical Dictionary of the Belarusian Language] (in Belarusian), numbers 35 (уморати – фолдровый), Minsk: Belaruskaia navuka, →ISBN, page 25
- “унікаць”, in Skarnik's Belarusian dictionary (in Belarusian), based on Kandrat Krapiva's Explanatory Dictionary of the Belarusian Language (1977-1984)
- “унікаць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org