чарівний

Ukrainian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čarovьnъ. By surface analysis, ча́ри (čáry) +‎ -івни́й (-ivnýj). Compare Belarusian чаро́ўны (čaróŭny), Polish czarowny.

Pronunciation

  • IPA(key): [t͡ʃɐrʲiu̯ˈnɪi̯]
  • Audio:(file)

Adjective

чарівни́й • (čarivnýj) (comparative чарі́вніший, superlative найчарі́вніший, adverb чарі́вно, abstract noun чарі́вність)

  1. (dated) magic, magical (having supernatural talents, properties or qualities attributed to magic)
    Synonym: магі́чний (mahíčnyj)
  2. bewitching, captivating, charming, enchanting, fascinating, magical, spellbinding
    Synonyms: казко́вий (kazkóvyj), фантасти́чний (fantastýčnyj), феєри́чний (fejerýčnyj)

Declension

Declension of чарівни́й (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative чарівни́й
čarivnýj
чарівне́
čarivné
чарівна́
čarivná
чарівні́
čarivní
genitive чарівно́го
čarivnóho
чарівно́ї
čarivnóji
чарівни́х
čarivnýx
dative чарівно́му
čarivnómu
чарівні́й
čarivníj
чарівни́м
čarivným
accusative animate чарівно́го
čarivnóho
чарівне́
čarivné
чарівну́
čarivnú
чарівни́х
čarivnýx
inanimate чарівни́й
čarivnýj
чарівні́
čarivní
instrumental чарівни́м
čarivným
чарівно́ю
čarivnóju
чарівни́ми
čarivnýmy
locative чарівно́му, чарівні́м
čarivnómu, čarivním
чарівні́й
čarivníj
чарівни́х
čarivnýx
vocative чарівни́й
čarivnýj
чарівне́
čarivné
чарівна́
čarivná
чарівні́
čarivní

Derived terms

  • ча́ри m pl (čáry)
  • чарівли́вий (čarivlývyj)
  • чарівни́к m (čarivnýk), чарівни́ця f (čarivnýcja)
  • чарівни́цтво n (čarivnýctvo)
  • чарівни́цький (čarivnýcʹkyj)
  • чарівни́ченько m (čarivnýčenʹko), чарівни́ченька f (čarivnýčenʹka)
  • чарува́ти impf (čaruváty)

Descendants

  • Pannonian Rusyn: чаривни (čarivni)

Further reading