шӱгар
Eastern Mari
Etymology
From Proto-Mari *šüɣer, from Proto-Uralic *čikere. Cognate with Western Mari шӹгер (šÿger) and Hungarian sír.
Pronunciation
- IPA(key): /ʃyˈɡɑɾ/
- Rhymes: -ɑɾ
- Hyphenation: шӱ‧гар
Noun
шӱгар • (šügar)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | шӱгар (šügar) | шӱгар-влак (šügar-vlak) | |
| accusative | шӱгарым (šügarym) | шӱгар-влакым (šügar-vlakym) | |
| genitive | шӱгарын (šügaryn) | шӱгар-влакын (šügar-vlakyn) | |
| dative | шӱгарлан (šügarlan) | шӱгар-влаклан (šügar-vlaklan) | |
| comitative | шӱгарге (šügarge) | шӱгар-влакге (šügar-vlakge) | |
| comparative | шӱгарла (šügarla) | шӱгар-влакла (šügar-vlakla) | |
| inessive | шӱгарыште (šügaryšte) | шӱгар-влакыште (šügar-vlakyšte) | |
| illative | short | шӱгарыш (šügaryš) | шӱгар-влакыш (šügar-vlakyš) |
| long | шӱгарышке (šügaryške) | шӱгар-влакышке (šügar-vlakyške) | |
| lative | шӱгареш (šügareš) | шӱгар-влакеш (šügar-vlakeš) | |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| 1st person | шӱгарем (šügarem) | шӱгарна (šügarna) |
| 2nd person | шӱгарет (šügaret) | шӱгарда (šügarda) |
| 3rd person | шӱгарже (šügarže) | шӱгарышт (šügaryšt) |
References
- J. Bradley et al. (2023) “шӱгар”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna