қалқан
Kazakh
Etymology
From Proto-Turkic *kalkan.
Noun
қалқан • (qalqan)
- shield
- қалқан құлақ ― qalqan qūlaq ― protruding ears; otapostasis
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | қалқан (qalqan) | қалқандар (qalqandar) |
| genitive | қалқанның (qalqannyñ) | қалқандардың (qalqandardyñ) |
| dative | қалқанға (qalqanğa) | қалқандарға (qalqandarğa) |
| accusative | қалқанды (qalqandy) | қалқандарды (qalqandardy) |
| locative | қалқанда (qalqanda) | қалқандарда (qalqandarda) |
| ablative | қалқаннан (qalqannan) | қалқандардан (qalqandardan) |
| instrumental | қалқанмен (qalqanmen) | қалқандармен (qalqandarmen) |