Էմին

Armenian

Etymology

From Middle Armenian Էմին (Ēmin), from Arabic أَمِين (ʔamīn). Was common among Armenians in India.

Pronunciation

Proper noun

Էմին • (Ēmin)

  1. a male given name, Emin

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative Էմին (Ēmin) Էմիններ (Ēminner)
dative Էմինի (Ēmini) Էմինների (Ēminneri)
ablative Էմինից (Ēminicʻ) Էմիններից (Ēminnericʻ)
instrumental Էմինով (Ēminov) Էմիններով (Ēminnerov)
locative
definite forms
nominative Էմինը / Էմինն (Ēminə / Ēminn) Էմինները / Էմիններն (Ēminnerə / Ēminnern)
dative Էմինին (Ēminin) Էմիններին (Ēminnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative Էմինս (Ēmins) Էմիններս (Ēminners)
dative Էմինիս (Ēminis) Էմիններիս (Ēminneris)
ablative Էմինիցս (Ēminicʻs) Էմիններիցս (Ēminnericʻs)
instrumental Էմինովս (Ēminovs) Էմիններովս (Ēminnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative Էմինդ (Ēmind) Էմիններդ (Ēminnerd)
dative Էմինիդ (Ēminid) Էմիններիդ (Ēminnerid)
ablative Էմինիցդ (Ēminicʻd) Էմիններիցդ (Ēminnericʻd)
instrumental Էմինովդ (Ēminovd) Էմիններովդ (Ēminnerovd)
locative

Derived terms

  • Էմինյան (Ēminyan)

References

  • Ačaṙyan, Hračʻya (1942–1962) “Էմին”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (in Armenian), Yerevan: University Press