Միկոյան

Armenian

Etymology

From Միկո (Miko, pet form of Մկրտիչ (Mkrtičʻ)) +‎ -յան (-yan).

Pronunciation

Proper noun

Միկոյան • (Mikoyan) (traditional orthography spelling Միկոյեան)

  1. a surname originating as a patronymic

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative Միկոյան (Mikoyan) Միկոյաններ (Mikoyanner)
dative Միկոյանի (Mikoyani) Միկոյանների (Mikoyanneri)
ablative Միկոյանից (Mikoyanicʻ) Միկոյաններից (Mikoyannericʻ)
instrumental Միկոյանով (Mikoyanov) Միկոյաններով (Mikoyannerov)
locative
definite forms
nominative Միկոյանը / Միկոյանն (Mikoyanə / Mikoyann) Միկոյանները / Միկոյաններն (Mikoyannerə / Mikoyannern)
dative Միկոյանին (Mikoyanin) Միկոյաններին (Mikoyannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative Միկոյանս (Mikoyans) Միկոյաններս (Mikoyanners)
dative Միկոյանիս (Mikoyanis) Միկոյաններիս (Mikoyanneris)
ablative Միկոյանիցս (Mikoyanicʻs) Միկոյաններիցս (Mikoyannericʻs)
instrumental Միկոյանովս (Mikoyanovs) Միկոյաններովս (Mikoyannerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative Միկոյանդ (Mikoyand) Միկոյաններդ (Mikoyannerd)
dative Միկոյանիդ (Mikoyanid) Միկոյաններիդ (Mikoyannerid)
ablative Միկոյանիցդ (Mikoyanicʻd) Միկոյաններիցդ (Mikoyannericʻd)
instrumental Միկոյանովդ (Mikoyanovd) Միկոյաններովդ (Mikoyannerovd)
locative

Descendants

  • English: Mikoyan
  • Russian: Микоя́н (Mikoján)

References

  • Avetisyan, Tigran (2000) “Միկոյան”, in V. M. Grigoryan, Ṙ. L. Uṙutyan, editors, Hayocʻ azganunneri baṙaran [Dictionary of Armenian Surnames] (in Armenian), Yerevan: Van Aryan, →ISBN, page 239