աղանդաւոր
Old Armenian
Etymology
աղանդ (ałand) + -աւոր (-awor)
Noun
աղանդաւոր • (ałandawor)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | աղանդաւոր (ałandawor) | աղանդաւորք (ałandaworkʻ) |
| genitive | աղանդաւորի (ałandawori) | աղանդաւորաց (ałandaworacʻ) |
| dative | աղանդաւորի (ałandawori) | աղանդաւորաց (ałandaworacʻ) |
| accusative | աղանդաւոր (ałandawor) | աղանդաւորս (ałandawors) |
| ablative | աղանդաւորէ (ałandaworē) | աղանդաւորաց (ałandaworacʻ) |
| instrumental | աղանդաւորաւ (ałandaworaw) | աղանդաւորաւք = աղանդաւորօք (ałandaworawkʻ = ałandaworōkʻ) |
| locative | աղանդաւորի (ałandawori) | աղանդաւորս (ałandawors) |
Derived terms
- աղանդաւորութիւն (ałandaworutʻiwn)
Descendants
- Armenian: աղանդավոր (aġandavor)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “աղանդաւոր”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “աղանդաւոր”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy