անհաւատ
Old Armenian
Etymology
Adjective
անհաւատ • (anhawat)
- incredulous, unbelieving, infidel, irreligious
- անհաւատ լինել ― anhawat linel ― to disbelieve
- incredible
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | անհաւատ (anhawat) | անհաւատք (anhawatkʻ) |
| genitive | անհաւատի (anhawati) | անհաւատից (anhawaticʻ) |
| dative | անհաւատի (anhawati) | անհաւատից (anhawaticʻ) |
| accusative | անհաւատ (anhawat) | անհաւատս (anhawats) |
| ablative | անհաւատէ (anhawatē) | անհաւատից (anhawaticʻ) |
| instrumental | անհաւատիւ (anhawatiw) | անհաւատիւք (anhawatiwkʻ) |
| locative | անհաւատի (anhawati) | անհաւատս (anhawats) |
Descendants
- Armenian: անհավատ (anhavat)
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “անհաւատ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “անհաւատ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy