անհեթեթութիւն

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From անհեթեթ (anhetʻetʻ) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

անհեթեթութիւն • (anhetʻetʻutʻiwn)

  1. absurdity, whim, extravagance
  2. awkwardness, unfitness

Declension

n-type
singular plural
nominative անհեթեթութիւն (anhetʻetʻutʻiwn) անհեթեթութիւնք (anhetʻetʻutʻiwnkʻ)
genitive անհեթեթութեան (anhetʻetʻutʻean) անհեթեթութեանց (anhetʻetʻutʻeancʻ)
dative անհեթեթութեան (anhetʻetʻutʻean) անհեթեթութեանց (anhetʻetʻutʻeancʻ)
accusative անհեթեթութիւն (anhetʻetʻutʻiwn) անհեթեթութիւնս (anhetʻetʻutʻiwns)
ablative անհեթեթութենէ (anhetʻetʻutʻenē) անհեթեթութեանց (anhetʻetʻutʻeancʻ)
instrumental անհեթեթութեամբ (anhetʻetʻutʻeamb) անհեթեթութեամբք (anhetʻetʻutʻeambkʻ)
locative անհեթեթութեան (anhetʻetʻutʻean) անհեթեթութիւնս (anhetʻetʻutʻiwns)

Descendants

  • Armenian: անհեթեթություն (anhetʻetʻutʻyun)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “անհեթեթութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy