անտարբերութիւն

Old Armenian

Etymology

անտարբեր (antarber) +‎ -ութիւն (-utʻiwn)

Noun

անտարբերութիւն • (antarberutʻiwn)

  1. indifference
  2. neutrality

Declension

n-type
singular plural
nominative անտարբերութիւն (antarberutʻiwn) անտարբերութիւնք (antarberutʻiwnkʻ)
genitive անտարբերութեան (antarberutʻean) անտարբերութեանց (antarberutʻeancʻ)
dative անտարբերութեան (antarberutʻean) անտարբերութեանց (antarberutʻeancʻ)
accusative անտարբերութիւն (antarberutʻiwn) անտարբերութիւնս (antarberutʻiwns)
ablative անտարբերութենէ (antarberutʻenē) անտարբերութեանց (antarberutʻeancʻ)
instrumental անտարբերութեամբ (antarberutʻeamb) անտարբերութեամբք (antarberutʻeambkʻ)
locative անտարբերութեան (antarberutʻean) անտարբերութիւնս (antarberutʻiwns)

Descendants

  • Armenian: անտարբերություն (antarberutʻyun)

Further reading

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “անտարբերութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 49b
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.