ապաւէն
Old Armenian
Etymology
Probably an Iranian borrowing, but the exact source is uncertain.
Noun
ապաւէն • (apawēn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ապաւէն (apawēn) | ապաւէնք (apawēnkʻ) |
| genitive | ապաւինի (apawini) | ապաւինաց (apawinacʻ) |
| dative | ապաւինի (apawini) | ապաւինաց (apawinacʻ) |
| accusative | ապաւէն (apawēn) | ապաւէնս (apawēns) |
| ablative | ապաւինէ (apawinē) | ապաւինաց (apawinacʻ) |
| instrumental | ապաւինաւ (apawinaw) | ապաւինաւք = ապաւինօք (apawinawkʻ = apawinōkʻ) |
| locative | ապաւինի (apawini) | ապաւէնս (apawēns) |
Derived terms
- անապաւէն (anapawēn)
- ապաւինեմ (apawinem)
- ապաւինեցուցանեմ (apawinecʻucʻanem)
- ապաւինիմ (apawinim)
- ապաւինութիւն (apawinutʻiwn)
Descendants
- Armenian: ապավեն (apaven)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “ապաւէն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ապաւէն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ապաւէն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press