առնակին

Old Armenian

Etymology

առն- (aṙn-) +‎ -ա- (-a-) +‎ կին (kin)

Noun

առնակին • (aṙnakin)

  1. married woman

Declension

anomalous
singular plural
nominative առնակին (aṙnakin) առնականայք (aṙnakanaykʻ)
genitive առնակնոջ (aṙnaknoǰ) առնականանց (aṙnakanancʻ)
dative առնակնոջ (aṙnaknoǰ) առնականանց (aṙnakanancʻ)
accusative առնակին (aṙnakin) առնականայս (aṙnakanays)
ablative առնակնոջէ (aṙnaknoǰē) առնականանց (aṙnakanancʻ)
instrumental առնականամբ, առնակնաւ (aṙnakanamb, aṙnaknaw) առնականամբք (aṙnakanambkʻ)
locative առնակնոջ (aṙnaknoǰ) առնականայս (aṙnakanays)

Derived terms

  • առնակնութիւն (aṙnaknutʻiwn)
  • եօթնառնակին (eōtʻnaṙnakin)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “առնակին”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “առնակին”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy