աստուածաբան

Old Armenian

Etymology

From աստուած (astuac, god) +‎ -ա- (-a-) +‎ բան (ban, speech, word). Calque of Ancient Greek θεο-λόγος (theo-lógos).

Noun

աստուածաբան • (astuacaban)

  1. theologian

Declension

i-type
singular plural
nominative աստուածաբան (astuacaban) աստուածաբանք (astuacabankʻ)
genitive աստուածաբանի (astuacabani) աստուածաբանից (astuacabanicʻ)
dative աստուածաբանի (astuacabani) աստուածաբանից (astuacabanicʻ)
accusative աստուածաբան (astuacaban) աստուածաբանս (astuacabans)
ablative աստուածաբանէ (astuacabanē) աստուածաբանից (astuacabanicʻ)
instrumental աստուածաբանիւ (astuacabaniw) աստուածաբանիւք (astuacabaniwkʻ)
locative աստուածաբանի (astuacabani) աստուածաբանս (astuacabans)

Derived terms

  • աստուածաբանաբար (astuacabanabar)
  • աստուածաբանագոյն (astuacabanagoyn)
  • աստուածաբանակ (astuacabanak)
  • աստուածաբանական (astuacabanakan)
  • աստուածաբանականութիւն (astuacabanakanutʻiwn)
  • աստուածաբանեմ (astuacabanem)
  • աստուածաբանութիւն (astuacabanutʻiwn)

Descendants

  • Armenian: աստվածաբան (astvacaban) (learned)

References