աստուածեան

From աստուած (astuac) +‎ -եան (-ean).

աստուածեան • (astuacean)

1. divine

աստուածեան • (astuacean)

1. deist

• Armenian: աստվածյան (astvacyan)

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “աստուածեան”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “աստուածեան”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ġazarean, Ṙubēn (2000) “աստուածեան”, in G. B. Tʻosunean, editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press