արդարութիւն
Old Armenian
Etymology
From արդար (ardar, “fair, just”) + -ութիւն (-utʻiwn, “-ness”).
Noun
արդարութիւն • (ardarutʻiwn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | արդարութիւն (ardarutʻiwn) | արդարութիւնք (ardarutʻiwnkʻ) |
| genitive | արդարութեան (ardarutʻean) | արդարութեանց (ardarutʻeancʻ) |
| dative | արդարութեան (ardarutʻean) | արդարութեանց (ardarutʻeancʻ) |
| accusative | արդարութիւն (ardarutʻiwn) | արդարութիւնս (ardarutʻiwns) |
| ablative | արդարութենէ (ardarutʻenē) | արդարութեանց (ardarutʻeancʻ) |
| instrumental | արդարութեամբ (ardarutʻeamb) | արդարութեամբք (ardarutʻeambkʻ) |
| locative | արդարութեան (ardarutʻean) | արդարութիւնս (ardarutʻiwns) |
Antonyms
- անարդարութիւն (anardarutʻiwn)
Descendants
- Armenian: արդարություն (ardarutʻyun) (ardarut’yun)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “արդարութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy