արտասու
Old Armenian
Etymology
Back-formation from արտասուք (artasukʻ). Coined by later grammarians as the singular form of արտասուք (artasukʻ, “tears”).
Noun
արտասու • (artasu)
- (post-Classical) tear
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | արտասու (artasu) | արտասուք (artasukʻ) |
| genitive | արտասուի (artasui) | արտասուից (artasuicʻ) |
| dative | արտասուի (artasui) | արտասուից (artasuicʻ) |
| accusative | արտասու (artasu) | արտասուս (artasus) |
| ablative | արտասուէ (artasuē) | արտասուից (artasuicʻ) |
| instrumental | արտասուիւ (artasuiw) | արտասուիւք (artasuiwkʻ) |
| locative | արտասուի (artasui) | արտասուս (artasus) |
vow=onPlease see Module:checkparams for help with this warning.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | արտասու (artasu) | արտասուք (artasukʻ) |
| genitive | արտասուոյ (artasuoy) | արտասուոց (artasuocʻ) |
| dative | արտասուոյ (artasuoy) | արտասուոց (artasuocʻ) |
| accusative | արտասու (artasu) | արտասուս (artasus) |
| ablative | արտասուոյ (artasuoy) | արտասուոց (artasuocʻ) |
| instrumental | արտասուով (artasuov) | արտասուովք (artasuovkʻ) |
| locative | արտասու (artasu) | արտասուս (artasus) |
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արտասու”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “արտօսր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press