աւատ
Old Armenian
Etymology
From Iranian *ā-vā̆ta-; compare Sogdian [script needed] (ʾʾwt /*āwat?/, “hope, trust, faith”), [script needed] (ʾʾwth /*āwat/, “faith”), Khwarezmian [script needed] (ʾwd, “faith, religion”) and Central Kurdish ئاوات (awat, “desire, hope”). See հաւատ (hawat) for more.
Noun
աւատ • (awat)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | աւատ (awat) | աւատք (awatkʻ) |
| genitive | աւատոյ (awatoy) | աւատոց (awatocʻ) |
| dative | աւատոյ (awatoy) | աւատոց (awatocʻ) |
| accusative | աւատ (awat) | աւատս (awats) |
| ablative | աւատոյ (awatoy) | աւատոց (awatocʻ) |
| instrumental | աւատով (awatov) | աւատովք (awatovkʻ) |
| locative | աւատ (awat) | աւատս (awats) |
Derived terms
- աւատամ (awatam)
- աւատացուցանեմ (awatacʻucʻanem)
- յաւատ (yawat)
- չաւատալի (čʻawatali)
- չաւատամ (čʻawatam)
Descendants
- → Armenian: ավատ (avat) (learned)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “աւատ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “աւատ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հաւատ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Perixanjan, A. G. (1993) Материалы к этимологическому словарю древнеармянского языка. Часть I [Materials for the Etymological Dictionary of the Old Armenian Language. Part 1][1] (in Russian), Yerevan: Academy Press, page 56