գլխացաւ

Old Armenian

Etymology

գլուխ (glux) +‎ -ա- (-a-) +‎ ցաւիմ (cʻawim)

Adjective

գլխացաւ • (glxacʻaw)

  1. having a headache

Declension

i-a-type
singular plural
nominative գլխացաւ (glxacʻaw) գլխացաւք (glxacʻawkʻ)
genitive գլխացաւի (glxacʻawi) գլխացաւաց (glxacʻawacʻ)
dative գլխացաւի (glxacʻawi) գլխացաւաց (glxacʻawacʻ)
accusative գլխացաւ (glxacʻaw) գլխացաւս (glxacʻaws)
ablative գլխացաւէ (glxacʻawē) գլխացաւաց (glxacʻawacʻ)
instrumental գլխացաւաւ (glxacʻawaw) գլխացաւաւք = գլխացաւօք (glxacʻawawkʻ = glxacʻawōkʻ)
locative գլխացաւի (glxacʻawi) գլխացաւս (glxacʻaws)

Derived terms

  • գլխացաւութիւն (glxacʻawutʻiwn)

Descendants

  • Armenian: գլխացավ (glxacʻav)

Further reading

  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “գլխացաւ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “գլխացաւ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy