գուժումն
Old Armenian
Etymology
գուժեմ (gužem, “I bring bad news”) + -ումն (-umn)
Noun
գուժումն • (gužumn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | գուժումն (gužumn) | գուժմունք (gužmunkʻ) |
| genitive | գուժման (gužman) | գուժմանց (gužmancʻ) |
| dative | գուժման (gužman) | գուժմանց (gužmancʻ) |
| accusative | գուժումն (gužumn) | գուժմունս (gužmuns) |
| ablative | գուժմանէ (gužmanē) | գուժմանց (gužmancʻ) |
| instrumental | գուժմամբ (gužmamb) | գուժմամբք (gužmambkʻ) |
| locative | գուժման (gužman) | գուժմունս (gužmuns) |
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “գուժումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy