դիպուած
Old Armenian
Etymology
դիպիմ (dipim) + -ուած (-uac)
Noun
դիպուած • (dipuac)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | դիպուած (dipuac) | դիպուածք (dipuackʻ) |
| genitive | դիպուածոյ (dipuacoy) | դիպուածոց (dipuacocʻ) |
| dative | դիպուածոյ (dipuacoy) | դիպուածոց (dipuacocʻ) |
| accusative | դիպուած (dipuac) | դիպուածս (dipuacs) |
| ablative | դիպուածոյ (dipuacoy) | դիպուածոց (dipuacocʻ) |
| instrumental | դիպուածով (dipuacov) | դիպուածովք (dipuacovkʻ) |
| locative | դիպուած (dipuac) | դիպուածս (dipuacs) |
Descendants
- Armenian: դիպված (dipvac)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “դիպուած”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “դիպուած”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy