եպերեմ

Old Armenian

Etymology

From եպեր (eper).

Verb

եպերեմ • (eperem)  (aorist indicative եպերեցի)

  1. (transitive) to blame, to reproach

Conjugation

active
infinitive եպերել (eperel) participle եպերեցեալ, եպերեալ (eperecʻeal, epereal)
causative aorist stem եպերեց- (eperecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present եպերեմ (eperem) եպերես (eperes) եպերէ (eperē) եպերեմք (eperemkʻ) եպերէք (eperēkʻ) եպերեն (eperen)
imperfect եպերէի, եպերեի* (eperēi, eperei*) եպերէիր, եպերեիր* (eperēir, epereir*) եպերէր (eperēr) եպերէաք, եպերեաք* (eperēakʻ, epereakʻ*) եպերէիք, եպերեիք* (eperēikʻ, epereikʻ*) եպերէին, եպերեին* (eperēin, eperein*)
aorist եպերեցի (eperecʻi) եպերեցեր (eperecʻer) եպերեաց (epereacʻ) եպերեցաք (eperecʻakʻ) եպերեցէք, եպերեցիք (eperecʻēkʻ, eperecʻikʻ) եպերեցին (eperecʻin)
subjunctive
present եպերիցեմ (epericʻem) եպերիցես (epericʻes) եպերիցէ (epericʻē) եպերիցեմք (epericʻemkʻ) եպերիցէք (epericʻēkʻ) եպերիցեն (epericʻen)
aorist եպերեցից (eperecʻicʻ) եպերեսցես (eperescʻes) եպերեսցէ (eperescʻē) եպերեսցուք (eperescʻukʻ) եպերեսջիք (eperesǰikʻ) եպերեսցեն (eperescʻen)
imperatives
imperative եպերեա՛ (epereá) եպերեցէ՛ք (eperecʻḗkʻ)
cohortative եպերեսջի՛ր (eperesǰír) եպերեսջի՛ք (eperesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ եպերեր (mí eperer) մի՛ եպերէք (mí eperēkʻ)
  • rare
mediopassive
infinitive եպերել, եպերիլ* (eperel, eperil*) participle եպերեցեալ, եպերեալ (eperecʻeal, epereal)
causative aorist stem եպերեց- (eperecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present եպերիմ (eperim) եպերիս (eperis) եպերի (eperi) եպերիմք (eperimkʻ) եպերիք (eperikʻ) եպերին (eperin)
imperfect եպերէի (eperēi) եպերէիր (eperēir) եպերէր, եպերիւր (eperēr, eperiwr) եպերէաք (eperēakʻ) եպերէիք (eperēikʻ) եպերէին (eperēin)
aorist եպերեցայ (eperecʻay) եպերեցար (eperecʻar) եպերեցաւ (eperecʻaw) եպերեցաք (eperecʻakʻ) եպերեցայք (eperecʻaykʻ) եպերեցան (eperecʻan)
subjunctive
present եպերիցիմ (epericʻim) եպերիցիս (epericʻis) եպերիցի (epericʻi) եպերիցիմք (epericʻimkʻ) եպերիցիք (epericʻikʻ) եպերիցին (epericʻin)
aorist եպերեցայց (eperecʻaycʻ) եպերեսցիս (eperescʻis) եպերեսցի (eperescʻi) եպերեսցուք (eperescʻukʻ) եպերեսջիք (eperesǰikʻ) եպերեսցին (eperescʻin)
imperatives
imperative եպերեա՛ց (epereácʻ) եպերեցարո՛ւք (eperecʻarúkʻ)
cohortative եպերեսջի՛ր (eperesǰír) եպերեսջի՛ք (eperesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ եպերիր (mí eperir) մի՛ եպերիք (mí eperikʻ)
  • post-classical

Descendants

  • Armenian: եպերել (eperel) (learned)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “եպերեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy