զարթիմ

Old Armenian

Verb

զարթիմ • (zartʻim)

  1. alternative form of զարթնում (zartʻnum)

Conjugation

mediopassive
infinitive զարթել, զարթիլ* (zartʻel, zartʻil*) participle զարթեցեալ, զարթեալ (zartʻecʻeal, zartʻeal)
causative aorist stem զարթեց- (zartʻecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present զարթիմ (zartʻim) զարթիս (zartʻis) զարթի (zartʻi) զարթիմք (zartʻimkʻ) զարթիք (zartʻikʻ) զարթին (zartʻin)
imperfect զարթէի (zartʻēi) զարթէիր (zartʻēir) զարթէր, զարթիւր (zartʻēr, zartʻiwr) զարթէաք (zartʻēakʻ) զարթէիք (zartʻēikʻ) զարթէին (zartʻēin)
aorist զարթեցայ (zartʻecʻay) զարթեցար (zartʻecʻar) զարթեցաւ (zartʻecʻaw) զարթեցաք (zartʻecʻakʻ) զարթեցայք (zartʻecʻaykʻ) զարթեցան (zartʻecʻan)
subjunctive
present զարթիցիմ (zartʻicʻim) զարթիցիս (zartʻicʻis) զարթիցի (zartʻicʻi) զարթիցիմք (zartʻicʻimkʻ) զարթիցիք (zartʻicʻikʻ) զարթիցին (zartʻicʻin)
aorist զարթեցայց (zartʻecʻaycʻ) զարթեսցիս (zartʻescʻis) զարթեսցի (zartʻescʻi) զարթեսցուք (zartʻescʻukʻ) զարթեսջիք (zartʻesǰikʻ) զարթեսցին (zartʻescʻin)
imperatives
imperative զարթեա՛ց (zartʻeácʻ) զարթեցարո՛ւք (zartʻecʻarúkʻ)
cohortative զարթեսջի՛ր (zartʻesǰír) զարթեսջի՛ք (zartʻesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ զարթիր (mí zartʻir) մի՛ զարթիք (mí zartʻikʻ)
  • post-classical