զարհուրիկ

Armenian

Etymology

զարհուրել (zarhurel) +‎ -իկ (-ik)

Pronunciation

Adjective

զարհուրիկ • (zarhurik) (superlative ամենազարհուրիկ)

  1. terrified, horrified

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative զարհուրիկ (zarhurik) զարհուրիկներ (zarhurikner)
dative զարհուրիկի (zarhuriki) զարհուրիկների (zarhurikneri)
ablative զարհուրիկից (zarhurikicʻ) զարհուրիկներից (zarhuriknericʻ)
instrumental զարհուրիկով (zarhurikov) զարհուրիկներով (zarhuriknerov)
locative զարհուրիկում (zarhurikum) զարհուրիկներում (zarhuriknerum)
definite forms
nominative զարհուրիկը / զարհուրիկն (zarhurikə / zarhurikn) զարհուրիկները / զարհուրիկներն (zarhuriknerə / zarhuriknern)
dative զարհուրիկին (zarhurikin) զարհուրիկներին (zarhuriknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative զարհուրիկս (zarhuriks) զարհուրիկներս (zarhurikners)
dative զարհուրիկիս (zarhurikis) զարհուրիկներիս (zarhurikneris)
ablative զարհուրիկիցս (zarhurikicʻs) զարհուրիկներիցս (zarhuriknericʻs)
instrumental զարհուրիկովս (zarhurikovs) զարհուրիկներովս (zarhuriknerovs)
locative զարհուրիկումս (zarhurikums) զարհուրիկներումս (zarhuriknerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative զարհուրիկդ (zarhurikd) զարհուրիկներդ (zarhuriknerd)
dative զարհուրիկիդ (zarhurikid) զարհուրիկներիդ (zarhuriknerid)
ablative զարհուրիկիցդ (zarhurikicʻd) զարհուրիկներիցդ (zarhuriknericʻd)
instrumental զարհուրիկովդ (zarhurikovd) զարհուրիկներովդ (zarhuriknerovd)
locative զարհուրիկումդ (zarhurikumd) զարհուրիկներումդ (zarhuriknerumd)

Adverb

զարհուրիկ • (zarhurik)

  1. in a manner that is terrified, horrified