Old Armenian
Etymology
էշ (ēš) + այծեամն (ayceamn)
Noun
էշայծեամն • (ēšayceamn)
- a kind of deer or antelope, according to some elk, moose
Declension
n-type
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
էշայծեամն (ēšayceamn)
|
էշայծեմունք (ēšaycemunkʻ)
|
| genitive
|
էշայծեման (ēšayceman)
|
էշայծեմանց (ēšaycemancʻ)
|
| dative
|
էշայծեման (ēšayceman)
|
էշայծեմանց (ēšaycemancʻ)
|
| accusative
|
էշայծեամն (ēšayceamn)
|
էշայծեմունս (ēšaycemuns)
|
| ablative
|
էշայծեմանէ (ēšaycemanē)
|
էշայծեմանց (ēšaycemancʻ)
|
| instrumental
|
էշայծեմամբ (ēšaycemamb)
|
էշայծեմամբք (ēšaycemambkʻ)
|
| locative
|
էշայծեման (ēšayceman)
|
էշայծեմունս (ēšaycemuns)
|
Descendants
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “էշայծեամն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ġazarean, Ṙubēn (2000) “էշայծեամն”, in G. B. Tʻosunean, editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press