ընդոստչիմ

Old Armenian

Etymology

From ընդոստ (əndost) +‎ -չ- (-čʻ-).

Verb

ընդոստչիմ • (əndostčʻim)

  1. alternative form of ընդոստնում (əndostnum)

Conjugation

mediopassive
infinitive ընդոստչել, ընդոստչիլ* (əndostčʻel, əndostčʻil*) participle ընդոստուցեալ (əndostucʻeal)
causative ընդոստուցանեմ (əndostucʻanem) aorist stem ընդոստե- (əndoste-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present ընդոստչիմ (əndostčʻim) ընդոստչիս (əndostčʻis) ընդոստչի (əndostčʻi) ընդոստչիմք (əndostčʻimkʻ) ընդոստչիք (əndostčʻikʻ) ընդոստչին (əndostčʻin)
imperfect ընդոստչէի (əndostčʻēi) ընդոստչէիր (əndostčʻēir) ընդոստչէր, ընդոստչիւր (əndostčʻēr, əndostčʻiwr) ընդոստչէաք (əndostčʻēakʻ) ընդոստչէիք (əndostčʻēikʻ) ընդոստչէին (əndostčʻēin)
aorist ընդոստեայ (əndosteay) ընդոստեար (əndostear) ընդոստեաւ (əndosteaw) ընդոստեաք (əndosteakʻ) ընդոստեայք (əndosteaykʻ) ընդոստեան (əndostean)
subjunctive
present ընդոստչիցիմ (əndostčʻicʻim) ընդոստչիցիս (əndostčʻicʻis) ընդոստչիցի (əndostčʻicʻi) ընդոստչիցիմք (əndostčʻicʻimkʻ) ընդոստչիցիք (əndostčʻicʻikʻ) ընդոստչիցին (əndostčʻicʻin)
aorist ընդոստեայց (əndosteaycʻ) ընդոստիցես (əndosticʻes) ընդոստիցէ (əndosticʻē) ընդոստիցուք (əndosticʻukʻ) ընդոստիջիք (əndostiǰikʻ) ընդոստիցեն (əndosticʻen)
imperatives
imperative ընդոստի՛ր (əndostír) ընդոստերո՛ւք (əndosterúkʻ)
cohortative ընդոստիջի՛ր (əndostiǰír) ընդոստիջի՛ք (əndostiǰíkʻ)
prohibitive մի՛ ընդոստչիր (mí əndostčʻir) մի՛ ընդոստչիք (mí əndostčʻikʻ)
  • post-classical