թարխանութիւն

Old Armenian

Etymology

From թարխան (tʻarxan) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

թարխանութիւն • (tʻarxanutʻiwn)

  1. freedom from taxation
  2. a title of nobility among Huns

Declension

n-type
singular plural
nominative թարխանութիւն (tʻarxanutʻiwn) թարխանութիւնք (tʻarxanutʻiwnkʻ)
genitive թարխանութեան (tʻarxanutʻean) թարխանութեանց (tʻarxanutʻeancʻ)
dative թարխանութեան (tʻarxanutʻean) թարխանութեանց (tʻarxanutʻeancʻ)
accusative թարխանութիւն (tʻarxanutʻiwn) թարխանութիւնս (tʻarxanutʻiwns)
ablative թարխանութենէ (tʻarxanutʻenē) թարխանութեանց (tʻarxanutʻeancʻ)
instrumental թարխանութեամբ (tʻarxanutʻeamb) թարխանութեամբք (tʻarxanutʻeambkʻ)
locative թարխանութեան (tʻarxanutʻean) թարխանութիւնս (tʻarxanutʻiwns)

Descendants

  • Armenian: թարխանություն (tʻarxanutʻyun)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “թարխանութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy