թաքնուլ
Old Armenian
Verb
թաքնուլ • (tʻakʻnul)
- infinitive of թաքնում (tʻakʻnum)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | թաքնուլ (tʻakʻnul) |
| genitive | թաքնլոյ (tʻakʻnloy) |
| dative | թաքնլոյ (tʻakʻnloy) |
| accusative | թաքնուլ (tʻakʻnul) |
| ablative | թաքնլոյ (tʻakʻnloy) |
| instrumental | թաքնլով (tʻakʻnlov) |
| locative | թաքնուլ (tʻakʻnul) |