թքանել
Old Armenian
Verb
թքանել • (tʻkʻanel)
- infinitive of թքանեմ (tʻkʻanem)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | թքանել (tʻkʻanel) |
| genitive | թքանելոյ (tʻkʻaneloy) |
| dative | թքանելոյ (tʻkʻaneloy) |
| accusative | թքանել (tʻkʻanel) |
| ablative | թքանելոյ (tʻkʻaneloy) |
| instrumental | թքանելով (tʻkʻanelov) |
| locative | թքանել (tʻkʻanel) |