լալօնք

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From լալ (lal) +‎ -օնք (-ōnkʻ).

Noun

լալօնք • (lalōnkʻpl

  1. weeping, bewailing, tears, lamentation, mourning, groaning
  2. place for weeping

Declension

i-type
plural (plurale tantum)
nominative լալօնք (lalōnkʻ)
genitive լալօնից (lalōnicʻ)
dative լալօնից (lalōnicʻ)
accusative լալօնս (lalōns)
ablative լալօնից (lalōnicʻ)
instrumental լալօնիւք (lalōniwkʻ)
locative լալօնս (lalōns)

Descendants

  • Armenian: լալոն (lalon), լալոնք (lalonkʻ)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “լալօնք”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “լալօնք”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy