կայանամ

Old Armenian

Etymology

Suffixed verb: կայ (kay) +‎ -ան- (-an-).

Verb

կայանամ • (kayanam)  (aorist indicative կայացայ)

  1. to stand, to stand still, to halt, to establish oneself

Conjugation

mediopassive
infinitive կայանալ (kayanal) participle կայացեալ (kayacʻeal)
causative aorist stem կայաց- (kayacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present կայանամ (kayanam) կայանաս (kayanas) կայանայ (kayanay) կայանամք (kayanamkʻ) կայանայք (kayanaykʻ) կայանան (kayanan)
imperfect կայանայի (kayanayi) կայանայիր (kayanayir) կայանայր (kayanayr) կայանայաք (kayanayakʻ) կայանայիք (kayanayikʻ) կայանային (kayanayin)
aorist կայացայ (kayacʻay) կայացար (kayacʻar) կայացաւ (kayacʻaw) կայացաք (kayacʻakʻ) կայացայք (kayacʻaykʻ) կայացան (kayacʻan)
subjunctive
present կայանայցիմ (kayanaycʻim) կայանայցիս (kayanaycʻis) կայանայցի (kayanaycʻi) կայանայցիմք (kayanaycʻimkʻ) կայանայցիք (kayanaycʻikʻ) կայանայցին (kayanaycʻin)
aorist կայացայց (kayacʻaycʻ) կայասցիս (kayascʻis) կայասցի (kayascʻi) կայասցուք (kayascʻukʻ) կայասջիք (kayasǰikʻ) կայասցին (kayascʻin)
imperatives
imperative կայացի՛ր (kayacʻír) կայացարո՛ւք (kayacʻarúkʻ)
cohortative կայասջի՛ր (kayasǰír) կայասջի՛ք (kayasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ կայանար (mí kayanar) մի՛ կայանայք (mí kayanaykʻ)

Descendants

  • Armenian: կայանալ (kayanal)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “կայանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 344