կաւատ
Old Armenian
Etymology
Noun
կաւատ • (kawat)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | կաւատ (kawat) | կաւատք (kawatkʻ) |
| genitive | կաւատի (kawati) | կաւատաց (kawatacʻ) |
| dative | կաւատի (kawati) | կաւատաց (kawatacʻ) |
| accusative | կաւատ (kawat) | կաւատս (kawats) |
| ablative | կաւատէ (kawatē) | կաւատաց (kawatacʻ) |
| instrumental | կաւատաւ (kawataw) | կաւատաւք = կաւատօք (kawatawkʻ = kawatōkʻ) |
| locative | կաւատի (kawati) | կաւատս (kawats) |
Derived terms
- կաւատութիւն (kawatutʻiwn)
Descendants
- → Armenian: կավատ (kavat) (learned)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “կաւատ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կաւատ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “կաւատ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press