կաւեղէն

Old Armenian

Etymology

From կաւ (kaw) +‎ -եղէն (-ełēn).

Adjective

կաւեղէն • (kawełēn)

  1. made of clay, argillaceous, clayey, clayish

Declension

i-a-type
singular plural
nominative կաւեղէն (kawełēn) կաւեղէնք (kawełēnkʻ)
genitive կաւեղինի (kawełini) կաւեղինաց (kawełinacʻ)
dative կաւեղինի (kawełini) կաւեղինաց (kawełinacʻ)
accusative կաւեղէն (kawełēn) կաւեղէնս (kawełēns)
ablative կաւեղինէ (kawełinē) կաւեղինաց (kawełinacʻ)
instrumental կաւեղինաւ (kawełinaw) կաւեղինաւք = կաւեղինօք (kawełinawkʻ = kawełinōkʻ)
locative կաւեղինի (kawełini) կաւեղէնս (kawełēns)

Descendants

  • Armenian: կավեղեն (kaveġen)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “կաւեղէն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կաւեղէն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy