կիտակ
Old Armenian
Etymology
From կէտ (kēt, “point”) + -ակ (-ak).
Noun
կիտակ • (kitak)
- point, canon, rule
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | կիտակ (kitak) | կիտակք (kitakkʻ) |
| genitive | կիտակի (kitaki) | կիտակաց (kitakacʻ) |
| dative | կիտակի (kitaki) | կիտակաց (kitakacʻ) |
| accusative | կիտակ (kitak) | կիտակս (kitaks) |
| ablative | կիտակէ (kitakē) | կիտակաց (kitakacʻ) |
| instrumental | կիտակաւ (kitakaw) | կիտակաւք = կիտակօք (kitakawkʻ = kitakōkʻ) |
| locative | կիտակի (kitaki) | կիտակս (kitaks) |
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “կիտակ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կիտակ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy