հայթհայթեմ

Old Armenian

Verb

հայթհայթեմ • (haytʻhaytʻem)

  1. alternative form of հայթայթեմ (haytʻaytʻem)

Conjugation

active
infinitive հայթհայթել (haytʻhaytʻel) participle հայթհայթեցեալ, հայթհայթեալ (haytʻhaytʻecʻeal, haytʻhaytʻeal)
causative — aorist stem հայթհայթեց- (haytʻhaytʻecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present հայթհայթեմ (haytʻhaytʻem) հայթհայթես (haytʻhaytʻes) հայթհայթէ (haytʻhaytʻē) հայթհայթեմք (haytʻhaytʻemkʻ) հայթհայթէք (haytʻhaytʻēkʻ) հայթհայթեն (haytʻhaytʻen)
imperfect հայթհայթէի, հայթհայթեի* (haytʻhaytʻēi, haytʻhaytʻei*) հայթհայթէիր, հայթհայթեիր* (haytʻhaytʻēir, haytʻhaytʻeir*) հայթհայթէր (haytʻhaytʻēr) հայթհայթէաք, հայթհայթեաք* (haytʻhaytʻēakʻ, haytʻhaytʻeakʻ*) հայթհայթէիք, հայթհայթեիք* (haytʻhaytʻēikʻ, haytʻhaytʻeikʻ*) հայթհայթէին, հայթհայթեին* (haytʻhaytʻēin, haytʻhaytʻein*)
aorist հայթհայթեցի (haytʻhaytʻecʻi) հայթհայթեցեր (haytʻhaytʻecʻer) հայթհայթեաց (haytʻhaytʻeacʻ) հայթհայթեցաք (haytʻhaytʻecʻakʻ) հայթհայթեցէք, հայթհայթեցիք (haytʻhaytʻecʻēkʻ, haytʻhaytʻecʻikʻ) հայթհայթեցին (haytʻhaytʻecʻin)
subjunctive
present հայթհայթիցեմ (haytʻhaytʻicʻem) հայթհայթիցես (haytʻhaytʻicʻes) հայթհայթիցէ (haytʻhaytʻicʻē) հայթհայթիցեմք (haytʻhaytʻicʻemkʻ) հայթհայթիցէք (haytʻhaytʻicʻēkʻ) հայթհայթիցեն (haytʻhaytʻicʻen)
aorist հայթհայթեցից (haytʻhaytʻecʻicʻ) հայթհայթեսցես (haytʻhaytʻescʻes) հայթհայթեսցէ (haytʻhaytʻescʻē) հայթհայթեսցուք (haytʻhaytʻescʻukʻ) հայթհայթեսջիք (haytʻhaytʻesǰikʻ) հայթհայթեսցեն (haytʻhaytʻescʻen)
imperatives
imperative — հայթհայթեա՛ (haytʻhaytʻeá) — — հայթհայթեցէ՛ք (haytʻhaytʻecʻḗkʻ) —
cohortative — հայթհայթեսջի՛ր (haytʻhaytʻesǰír) — — հայթհայթեսջի՛ք (haytʻhaytʻesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ հայթհայթեր (mí haytʻhaytʻer) — — մի՛ հայթհայթէք (mí haytʻhaytʻēkʻ) —
  • rare
mediopassive
infinitive հայթհայթել, հայթհայթիլ* (haytʻhaytʻel, haytʻhaytʻil*) participle հայթհայթեցեալ, հայթհայթեալ (haytʻhaytʻecʻeal, haytʻhaytʻeal)
causative — aorist stem հայթհայթեց- (haytʻhaytʻecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present հայթհայթիմ (haytʻhaytʻim) հայթհայթիս (haytʻhaytʻis) հայթհայթի (haytʻhaytʻi) հայթհայթիմք (haytʻhaytʻimkʻ) հայթհայթիք (haytʻhaytʻikʻ) հայթհայթին (haytʻhaytʻin)
imperfect հայթհայթէի (haytʻhaytʻēi) հայթհայթէիր (haytʻhaytʻēir) հայթհայթէր, հայթհայթիւր (haytʻhaytʻēr, haytʻhaytʻiwr) հայթհայթէաք (haytʻhaytʻēakʻ) հայթհայթէիք (haytʻhaytʻēikʻ) հայթհայթէին (haytʻhaytʻēin)
aorist հայթհայթեցայ (haytʻhaytʻecʻay) հայթհայթեցար (haytʻhaytʻecʻar) հայթհայթեցաւ (haytʻhaytʻecʻaw) հայթհայթեցաք (haytʻhaytʻecʻakʻ) հայթհայթեցայք (haytʻhaytʻecʻaykʻ) հայթհայթեցան (haytʻhaytʻecʻan)
subjunctive
present հայթհայթիցիմ (haytʻhaytʻicʻim) հայթհայթիցիս (haytʻhaytʻicʻis) հայթհայթիցի (haytʻhaytʻicʻi) հայթհայթիցիմք (haytʻhaytʻicʻimkʻ) հայթհայթիցիք (haytʻhaytʻicʻikʻ) հայթհայթիցին (haytʻhaytʻicʻin)
aorist հայթհայթեցայց (haytʻhaytʻecʻaycʻ) հայթհայթեսցիս (haytʻhaytʻescʻis) հայթհայթեսցի (haytʻhaytʻescʻi) հայթհայթեսցուք (haytʻhaytʻescʻukʻ) հայթհայթեսջիք (haytʻhaytʻesǰikʻ) հայթհայթեսցին (haytʻhaytʻescʻin)
imperatives
imperative — հայթհայթեա՛ց (haytʻhaytʻeácʻ) — — հայթհայթեցարո՛ւք (haytʻhaytʻecʻarúkʻ) —
cohortative — հայթհայթեսջի՛ր (haytʻhaytʻesǰír) — — հայթհայթեսջի՛ք (haytʻhaytʻesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ հայթհայթիր (mí haytʻhaytʻir) — — մի՛ հայթհայթիք (mí haytʻhaytʻikʻ) —
  • post-classical
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.