հարիւրապետ
Old Armenian
Etymology
հարիւր (hariwr) + -ա- (-a-) + պետ (pet)
Noun
հարիւրապետ • (hariwrapet)
- leader of a hundred, centurion
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | հարիւրապետ (hariwrapet) | հարիւրապետք (hariwrapetkʻ) |
| genitive | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʻ) |
| dative | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʻ) |
| accusative | հարիւրապետ (hariwrapet) | հարիւրապետս (hariwrapets) |
| ablative | հարիւրապետէ (hariwrapetē) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʻ) |
| instrumental | հարիւրապետաւ (hariwrapetaw) | հարիւրապետաւք = հարիւրապետօք (hariwrapetawkʻ = hariwrapetōkʻ) |
| locative | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետս (hariwrapets) |
Descendants
- Armenian: հարյուրապետ (haryurapet)
Further reading
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հարիւրապետ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հարիւրապետ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy