հեթանոսութիւն
Old Armenian
Etymology
From հեթանոս (hetʻanos) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun
հեթանոսութիւն • (hetʻanosutʻiwn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | հեթանոսութիւն (hetʻanosutʻiwn) | հեթանոսութիւնք (hetʻanosutʻiwnkʻ) |
| genitive | հեթանոսութեան (hetʻanosutʻean) | հեթանոսութեանց (hetʻanosutʻeancʻ) |
| dative | հեթանոսութեան (hetʻanosutʻean) | հեթանոսութեանց (hetʻanosutʻeancʻ) |
| accusative | հեթանոսութիւն (hetʻanosutʻiwn) | հեթանոսութիւնս (hetʻanosutʻiwns) |
| ablative | հեթանոսութենէ (hetʻanosutʻenē) | հեթանոսութեանց (hetʻanosutʻeancʻ) |
| instrumental | հեթանոսութեամբ (hetʻanosutʻeamb) | հեթանոսութեամբք (hetʻanosutʻeambkʻ) |
| locative | հեթանոսութեան (hetʻanosutʻean) | հեթանոսութիւնս (hetʻanosutʻiwns) |
Descendants
- Armenian: հեթանոսություն (hetʻanosutʻyun) (het’anosut’yun)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հեթանոսութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy