հիւր
Old Armenian
Alternative forms
- հեւր (hewr)
Etymology
The origin is uncertain. Perhaps from Proto-Indo-European *sewero- or *setro- from *swé (“self”).
Noun
հիւր • (hiwr)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | հիւր (hiwr) | հիւրք (hiwrkʻ) |
| genitive | հիւրոյ (hiwroy) | հիւրոց (hiwrocʻ) |
| dative | հիւրոյ (hiwroy) | հիւրոց (hiwrocʻ) |
| accusative | հիւր (hiwr) | հիւրս (hiwrs) |
| ablative | հիւրոյ (hiwroy) | հիւրոց (hiwrocʻ) |
| instrumental | հիւրով (hiwrov) | հիւրովք (hiwrovkʻ) |
| locative | հիւր (hiwr) | հիւրս (hiwrs) |
post-classically also genitive-dative singular հիւրի (hiwri)
Derived terms
- հիւրաբար (hiwrabar)
- հիւրամեծար (hiwramecar)
- հիւրամեծարութիւն (hiwramecarutʻiwn)
- հիւրամերժ (hiwramerž)
- հիւրանամ (hiwranam)
- հիւրանոց (hiwranocʻ)
- հիւրասէր (hiwrasēr)
- հիւրասիրութիւն (hiwrasirutʻiwn)
- հիւրասլաց (hiwraslacʻ)
- հիւրասպանութիւն (hiwraspanutʻiwn)
- հիւրավայելուչ (hiwravayelučʻ)
- հիւրատեաց (hiwrateacʻ)
- հիւրատես (hiwrates)
- հիւրատեցութիւն (hiwratecʻutʻiwn)
- հիւրատուն (hiwratun)
- հիւրընկալ (hiwrənkal)
- հիւրընկալեմ (hiwrənkalem)
- հիւրընկալութիւն (hiwrənkalutʻiwn)
- հիւրոյթք (hiwroytʻkʻ)
- հիւրոյք (hiwroykʻ)
- հիւրութիւն (hiwrutʻiwn)
Descendants
- Armenian: հյուր (hyur)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հիւր”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հիւր”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հիւր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 413