հնագոյն
Old Armenian
Etymology
Adjective
հնագոյն • (hnagoyn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | հնագոյն (hnagoyn) | հնագոյնք (hnagoynkʻ) |
| genitive | հնագունի (hnaguni) | հնագունից (hnagunicʻ) |
| dative | հնագունի (hnaguni) | հնագունից (hnagunicʻ) |
| accusative | հնագոյն (hnagoyn) | հնագոյնս (hnagoyns) |
| ablative | հնագունէ (hnagunē) | հնագունից (hnagunicʻ) |
| instrumental | հնագունիւ (hnaguniw) | հնագունիւք (hnaguniwkʻ) |
| locative | հնագունի (hnaguni) | հնագոյնս (hnagoyns) |
Descendants
- Armenian: հնագույն (hnaguyn)
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հնագոյն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy