հպարտ

Armenian

Etymology

Inherited from Old Armenian հպարտ (hpart).

Pronunciation

Adjective

հպարտ • (hpart) (superlative ամենահպարտ)

  1. proud
    Synonym: սեգ (seg)
    ես հպարտ եմ իմ երկրովes hpart em im erkrovI am proud of my country

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հպարտ (hpart) հպարտներ (hpartner)
dative հպարտի (hparti) հպարտների (hpartneri)
ablative հպարտից (hparticʻ) հպարտներից (hpartnericʻ)
instrumental հպարտով (hpartov) հպարտներով (hpartnerov)
locative հպարտում (hpartum) հպարտներում (hpartnerum)
definite forms
nominative հպարտը / հպարտն (hpartə / hpartn) հպարտները / հպարտներն (hpartnerə / hpartnern)
dative հպարտին (hpartin) հպարտներին (hpartnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հպարտս (hparts) հպարտներս (hpartners)
dative հպարտիս (hpartis) հպարտներիս (hpartneris)
ablative հպարտիցս (hparticʻs) հպարտներիցս (hpartnericʻs)
instrumental հպարտովս (hpartovs) հպարտներովս (hpartnerovs)
locative հպարտումս (hpartums) հպարտներումս (hpartnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հպարտդ (hpartd) հպարտներդ (hpartnerd)
dative հպարտիդ (hpartid) հպարտներիդ (hpartnerid)
ablative հպարտիցդ (hparticʻd) հպարտներիցդ (hpartnericʻd)
instrumental հպարտովդ (hpartovd) հպարտներովդ (hpartnerovd)
locative հպարտումդ (hpartumd) հպարտներումդ (hpartnerumd)

Old Armenian

Etymology

Uncertain. Likely an Iranian borrowing, from a compound prefixed with the Iranian etymon of հ- (h-) and a word related to նպերտ (npert). Note also պարծիմ (parcim, to boast).

Noun

հպարտ • (hpart)

  1. proud, arrogant, boastful

Declension

i-type
singular plural
nominative հպարտ (hpart) հպարտք (hpartkʻ)
genitive հպարտի (hparti) հպարտից (hparticʻ)
dative հպարտի (hparti) հպարտից (hparticʻ)
accusative հպարտ (hpart) հպարտս (hparts)
ablative հպարտէ (hpartē) հպարտից (hparticʻ)
instrumental հպարտիւ (hpartiw) հպարտիւք (hpartiwkʻ)
locative հպարտի (hparti) հպարտս (hparts)

Derived terms

  • անհպարտ (anhpart)
  • անհպարտանալի (anhpartanali)
  • անհպարտութիւն (anhpartutʻiwn)
  • հպարտաբան (hpartaban)
  • հպարտաբար (hpartabar)
  • հպարտագոյնս (hpartagoyns)
  • հպարտակախոհ (hpartakaxoh)
  • հպարտական (hpartakan)
  • հպարտամիտ (hpartamit)
  • հպարտանամ (hpartanam)
  • հպարտանք (hpartankʻ)
  • հպարտասիրտ (hpartasirt)
  • հպարտացուցանեմ (hpartacʻucʻanem)
  • հպարտիմ (hpartim)
  • հպարտութիւն (hpartutʻiwn)

Descendants

  • Armenian: հպարտ (hpart)

Further reading

  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հպարտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հպարտ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Bailey, H. W. (1956) “Armeno-Indoiranica”, in Transactions of the Philological Society[1], volume 55, number 1, pages 94–95
  • Olsen, Birgit Anette (1999) The noun in Biblical Armenian: origin and word-formation: with special emphasis on the Indo-European heritage (Trends in linguistics. Studies and monographs; 119), Berlin, New York: Mouton de Gruyter, page 892
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “հպարտ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy